W polskim systemie społecznego i zawodowego wspomagania osób z niepełnosprawnością występuje kilka generalnych metod i sposobów.
Rzecznictwo i walka o prawa osób niepełnosprawnych realizowana przez całkiem sporą grupę organizacji pozarządowych jest jedną z takich metod. Głównym orężem w tej walce jest Konwencja ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami zobowiązująca państwa strony tej Konwencji do takiej organizacji życia społecznego, w której osoby z niepełnosprawnościami mają zapewnione wszystkie prawa zarówno obywatelskie jak i te specyficzne wynikające z niepełnosprawności. Wśród całego katalogu tych praw prawo do pracy, prawo do edukacji czy usuwanie barier w dostępności wysuwają się na plan pierwszy.
Kolejną z metod jest promocja wśród pełnosprawnych członków społeczeństwa postaw aktywnego wspierania i zaspakajania potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Istotnym obszarem tej działalności jest publiczne promowanie pozytywnych przykładów działań indywidualnych i instytucjonalnych na rzecz tej grupy obywateli. Celem promocji takich działań jest zachęcenie innych by poszli za przykładem tych, którzy podjęli działania na rzecz integracji i wsparcia niepełnosprawnych grup obywateli. Takie zadanie postawili sobie organizatorzy różnych konkursów, gali i wyróżnień (Gala Integracji, Lodołamacze, Człowiek bez barier) które poprzez patronat stacji telewizyjnych mają dużą siłę przekazu społecznego.
Inną bardzo ważną formą systemowego wsparcia osób z niepełnosprawnościami w zatrudnieniu jest oferowanie innym grupom społecznym, instytucjom i zakładom pracy określonych korzyści finansowych czy podatkowych w zamian za stworzenie niepełnosprawnym szansy znalezienia pracy, uczestnictwa w szkoleniu czy uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych.
Cechą wspólną wymienionych wyżej mechanizmów wspomagania osób z niepełnosprawnościami jest nakierowanie podejmowanych działań nie na osoby z niepełnosprawnościami lecz na ich otoczenie. Adresatami tych akcji, rozwiązań czy przedsięwzięć promocyjnych nie są bowiem osoby z niepełnosprawnościami lecz zewnętrzne instytucje, podmioty czy grupy społeczne (pracodawcy). To od nich organizatorzy tych działań, gali, czy kongresów oczekują działań zmieniających sytuację społeczną czy zawodową osób niepełnosprawnościami w naszym kraju, sprawiających, że będą respektowane ich prawa i tworzone możliwości społecznej i zawodowej integracji grup zagrożonych wykluczeniem społecznym.
Osoby z niepełnosprawnościami mają być beneficjentami tych działań. Klasycznym przykładem takiej sytuacji jest ruch na rzecz wdrożenia w Polsce Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami. Organizacja skupione wokół tej idei podejmują intensywne działania na rzecz wdrożenia postanowień konwencji.