- W celu ograniczenia olśnienia pracownika słabowidzącego należy zadbać o równomierne i rozproszone oświetlenie całego pomieszczenia i stref komunikacyjnych. Nie jest zalecane stosowanie oświetlenia punktowego montowanego na suficie.
- Biurko osoby słabowidzącej powinno być usytuowane w miejscu, w którym nie ma dużych różnic oświetlenia – przy wyborze należy unikać miejsc, w których występuje silne źródło światła (np. silne światło słoneczne padające o określonej części dnia).
- Stanowisko pracy osoby słabowidzącej powinno być doświetlone przez zastosowanie oprawy oświetlenia miejscowego (lampka biurkowa). Oprawa taka powinna charakteryzować się dużą powierzchnią świecącą i możliwością dużego zakresu regulacji położenia jej części świecącej (np. przez zastosowanie dwóch długich ramion i trzech przegubów).
- Oświetlenie ogólne i przede wszystkim miejscowe powinno mieć źródła światła o ciepłej barwie (2700-3300 K).
- W celu uniknięcia olśnienia odbiciowego materiały wykończeniowe ścian, posadzek, schodów, a także drzwi i meble powinny być matowe.
- Tablice informacyjne powinny być dobrze widoczne, a informacje powinny być na nich przedstawione za pomocą dużych, czytelnych i kontrastowych znaków.
- Drzwi, furtki, bramy, domofony, tabliczki informacyjne powinny być dobrze widoczne po zmroku dzięki zastosowaniu doświetlenia nieoślepiającego pracowników.
- Oświetlenie zewnętrzne powinno być równomierne, o natężeniu co najmniej 10 lx.
- Należy wykorzystywać kontrastowe kolory, aby zaznaczyć zmiany poziomu (np. schodów, pochylni), elementów otoczenia (np. miejsce, gdzie kończy się posadzka, a zaczyna ściana), elementów wyposażenia stanowiska pracy (np. segregatorów, teczek, długopisów i innych materiałów biurowych).
Dla osób słabowidzących ważne jest oznakowanie drzwi, zwłaszcza jeśli są one przezroczyste – warto zastosować kontrastowe ościeżnice i/lub taśmy w kolorze żółtym lub pomarańczowym o szerokości 10 cm. - Dobrą praktyką jest wyposażenie stanowiska pracy w elementy kontrastowe względem otoczenia (siedzisko krzesła względem podłogi, kontrastowa barwa blatu itp.).
- Należy także wyróżnić za pomocą kontrastowych barw elementy otoczenia: włączniki światła, furtki, bramy, krawędzie chodników, drogi dojścia do drzwi wejściowych.
- Przyciski (np. w windzie) powinny mieć duże, kontrastowe i wypukłe numery; mogą zostać uzupełnione o napisy w alfabecie Braille’a.
- U osób niewidomych lub słabowidzących zmysł słuchu staje się ważnym kanałem informacji, dlatego warto wzbogacić otoczenie w pracy, a także stanowisko pracy w odpowiednią sygnalizację dźwiękową i bezpieczeństwa:
- Osobie z niepełnosprawnością wzroku powinna być przydzielona osoba wspierająca na wypadek ewakuacji lub innych niespodziewanych wydarzeń. Osoba ta powinna znać zasady postępowania podczas ewakuacji, dzięki czemu mogłaby bezpiecznie doprowadzić osobę z niepełnosprawnością wzroku do punktu zbiórki podczas ewakuacji.
- Aby ułatwić osobie niewidomej samodzielne poruszanie się, należy zadbać, aby najbliższe otoczenie charakteryzowało się stałością i niezmiennością usytuowania sprzętów oraz położenia przedmiotów i ich uporządkowaniem (np. odpowiednia szuflada, półka itp.).
- Narożniki biurek i innych mebli o elementach wystających powinny zostać zaokrąglone. Poprawi to bezpieczeństwo i komfort pracy wszystkich pracowników.
- Należy zadbać o to, aby stanowisko pracownika z niepełnosprawnością wzrokową miało dokładnie określony obszar, do którego osoby postronne nie mogą wkraczać bez uprzedzenia.
- Osoba z niepełnosprawnością wzrokową może nie zauważyć (lub nie widzi) elementów niebezpiecznych obsługiwanych urządzeń, a także przedmiotów, które mogą ulec przemieszczeniu podczas pracy. Dlatego aby zminimalizować ryzyko wypadku i poprawić komfort pracy, dobrze jest zadbać o to, aby:
- podłoga była wykonana z materiałów umożliwiających usłyszenie przez
- pracownika upadających przedmiotów (np. podłoga betonowa, panele
- podłogowe, płytki PCV, płytki ceramiczne)